نقش برجسته های تخت جمشید

تخت جمشید را می توان تقریباً همانند ارگ ها ویا دژهای حكومتی و سكونت گاهی ایران در دوران اسلامی داشت، زیبا پادشاهان یا حاكمان ایالت ها یا شهرهای بزرگ در ایران بر اساس شیوه ای كهن، فضاهای سكونت گاهی، حكومتی و تشریفاتی خود را غالباً درون محوطه ای محصرر و دارای استحكامات دفاعی می ساختند كه در برابر تهدیدهای خارجی و داخلی حتی المكان در امان باشند. این گونه مجموعه ها كه آن ها را دژ، كهندژ، قلعه یا ارگ می نامیده اند، افزودن بر فضاهای سكونت گاهی، حكومتی و تشریفاتی، عرصه ها و فضاهای متنوعی برای برخی از انواع فعالیت های خدماتی و نظامی داشتند. چنین الگویی در طرحی شهری از دوران پیش از اسلام تا اواخر دوره قاجار در بسیاری از نواحی و مناطق سرزمین گسترده ایران وجود داشته است وتخت جمشید و آنچنان كه داریوش در كتیبه ای به آن به عنوان یك دژ اشاره كرده است، باید نمونه ای از دین گونه ارگ های سكونت گاهی- حكومتی، تشریفاتی دانست درباره چگونگی ساختن بناهای روی صفحه هنوز اطلاعات روشنی به دست نیامده ، البته كتیبه ای از داریوش درباره شیوه ساختن كاخی در شوش وجود دارد كه گویای چگونگی انجام فعالیت های بزرگ ساختمانی در آن دوران است و می توان حدس زد كه در ساختن تخت جمشید از همان شیوه استفاده شده است.

مساحت كل تخت جمشید 14000 متر مربع بوده و در دامنه كوه رحمت شرف به جلگه مردودشت واقع شده و با تراشیدن قسمتی از كوه به وجود آمده است. پلكان ورودی بنای تخت جمشید از تخته سنگ های عظیم تراشیده شده است. این پلكان به یك لیوان منتهی می شود كه گاوه های بالدار با سر آدمی از آن پاسداری می كنند. در این ایوان، كتیبه ای از خشایار شاه دیده می شود. در این كتیبه نوشته شده كه این « درگاه همه ملت هاست»

نازك كاری و حكاكی سراسر بناهای تخت جمشید با دقت و وسواس در خور یك بنای شاهانه و مقدس انجام گرفته است. گرچه مجسمه های تخت جمشید تا حدود زیادی از سر مشق های آشوری در برخی جنبه ها از نقش برجسته های اقوام دیگر اقتباس شده اند ولی در آنها، رفتار و حالت متفاوت خوشایند وعبرت آموزی به چشم می خورد. همه تصاویرها با وقار و بر كنار از زندگی هستند و در آن ها،احساس آگاهی از حضور آسمانی دیده می شود.

فهرست مطالب

مقدمه

ابزارها

مدت زمان ایجاد نوش

سازمان كار در تخت جمشید

معیار حجاران برای تناسب در تخت جمشید

مقایسه مهتدان، اسبها و ارابه ها

مقایسه قطعات مركزی نشاندهنده ی شاه در مواقع بار دادن

قص بالدار در هخامنشی

بال ها

فهرست منابع