مقاله نقش گردشگری در اقتصاد روستایی

مقاله پیش رو با عنوان نقش گردشگری در اقتصاد روستایی دارای دو فصل کلی است، فصل اول به بررسی انسانهای نخستین می پردازد. در فصل دوم به پیدایش روستاها پرداخته و با مبحث توسعه گردشگری روستایی به پایان می رسد و در انتها نیز منابع مقاله ذکر می شود.

بخشهایی از متن مقاله

جوامع یکجانشینی بیش تر در کنار رودهایی نظیر دجله، فرات، کارون و سند ساکن بودند. استفاده از زمین برای کشت و زرع مستلزم مسطح کردن زمین ها، زه کشی آن ها و استفاده از کانال آبیاری است. انجام این امور و نیز کارهای مربوط به پاشیدن تخم و جمع آوری محصول مستلزم کار دسته جمعی است. به همین دلیل با پیدایش نخستین دهکده ها و تقسیم کار، به تدریج شیوه ی جدیدی از زندگی اجتماعی به وجود آمد که با زندگی در غارها، جنگل ها و کوچ نشینی متفاوت بود. زندگی در دهکده ها لزوم وجود فردی برای مدیریت روستا و حل و فصل اختلافات را مطرح ساخت. هم چنین بر اثر تولید محصول اضافی و ظهور شغل های جدید از قبیل سفالگری و ساخت ظروف فلزی، داد و ستد رواج یافت. با رواج داد و ستد و ضرورت ثبت معاملات و مقدمات اختراع خط فراهم شد. دلیل هنگام دفن مردگان، خوراک و ابزارهای لازم برای زندگی را همراه آنان در قبر می نهادند. برخی جوامع، مردگان را در محل سکونت دفن می کردند. بسیاری از جوامع کهن می پنداشتند که نیروهای آسمانی موجب صاعقه، سیل، قحطی و بیماری می گردد و نیز نیروهای غیبی موجب نزول باران و فراوانی نعمت و آسایش مردگان می شود. در نتیجه، برای راضی نگه داشتن خدایان آداب و رسوم ویژه ای داشتند. بسیاری از جوامع اولیه خود را از نسل یکی از جانوران می دانستند. همچنین جوامع اولیه برای آتش نیز حرمت و قداست زیادی قائل بودند.

ده یا روستا عبارت از یک مرکز جمعیت و محل سکونت و کار تعدادی خانواده که در اراضی آن ده به کار کشاورزی اشتغال دارند و درآمد اکثریت آنان از طریق کشاورزی حاصل می شود.

رامبد می گوید روستا برآیندی از عناصر طبیعی و عناصر ساخته شده است که به گونه ای زمینه سازگاری فرد را با جامعه فراهم می آورد و موجب جامعه پذیری می شود. در ده بین گروه و فضای جغرافیایی محدود و بسته و ثابت نوعی روابط اقتصادی اجتماعی فرهنگی وجود دارد و این روابط موجب پیدایش وحدت و یکپارچگی گروه می شود و آن را از گروه دیگر متمایز می سازد. اجتماع ده دارای نیروی معنوی مسلط بر اعضایش است که بر رفتار افراد نظارت عالیه شدید دارد و آنها را به پیروی از هنجارهای اجتماعی وادار می کند و این نیروی معنوی همان سنت های روستایی و قوانین ثابتی است که بر جامعه ده حاکم است.

منابع درآمد روستاییان

در برخی از تعاریف در مورد روستا آمده است: روستا محلی است که فعالیت اغلب ساکنان آن وابسته به زمین باشد. مانند کشت و زرع، اکثر روستاییان کشور ما به کشاورزی اشتغال دارند.

معمولاً روستاییان علاوه بر کار زراعت و باغداری تعدادی دام نیز پرورش می دهند و از فرآورده های آن استفاده می کنند. برخی روستاییان چنانچه شرایط محیطی فراهم باشد به پرورش زنبور عسل نیز می پردازند. صنایع دستی از دیگر فعالیت های اقتصادی روستاییان کشور ماست. فعالیت دامپروری زمینه صنعت قالی بافی را ایجاد می کند. روستاییان نواحی شمالی کشور با بهره گیری از چوب گیاهان و درختان به ساخت وسایل گوناگون حصیری و چوبی می پردازند. در روستاهای مناطق نیمه خشک که خاک فراوان است ساخت ظروف و اشیای سفالی رواج دارد. روستاییان سواحل شمالی و جنوبی کشور به صید ماهی هم اشتغال دارند. این شغل در سواحل جنوبی کشور که کشاورزی و دامپروری کمتر امکان پذیر است رواج بیشتری دارد.