تحقیق طرحواره درمانی و رفتار درمانی دیالکتیکی در کاهش علائم بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی

پایان نامه دانلودی بررسی اثربخش روش تلفیقی مبتنی بر طرحواره درمانی و رفتار درمانی دیالکتیکی در کاهش علائم بیماران مؤنث مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بصورت جامع و کامل

تحقیق حاضر، تلفیقی از 2 شیوه درمانی طرحواره درمانی و رفتار درمانی دیالیکتیکی می باشد : البته درمان اصلی مبتنی بر طرحواره درمانی است در بخش الگو شکنی رفتاری براساس درمان طرحوار محور تلاش شده با آموزش مهارتها مبتنی بر DBT و افزایش خزانه رفتاری مراجعان و کاهش استفاده از شیوه های مقابله ناکارآمد، بر تعدیل طرحواره و همچنین کاهش علائم این اختلال تأثیر گذاشته شود.

هدف از انجام پایان نامه حاضر بررسی اثر بخشی روش تلفیقی طرحواره درمانی رفتار درمانی دیالکتیکی بر کاهش علائم بیماران مؤنث مبتلا به اختلال شخصیت مرزی می باشد. به این منظور 5 بیمار مونث مبتلا به اختلال شخصیت مرزی که ابتدا از طریق مصاحبه بالینی و تشکیل پرونده توسط روانپزشک و سپس از طریق مصاحبه بالینی و اجرای تست میلون تشخیص اختلال شخصیت مرزی را دریافت نموده بودند. تحت 20 جلسه درمان فردی بر اساس طرحواره درمانی و سپس 10 جلسه 2 ساعته درمان گروهی (که در طول 5 جلسه اول در نیمه اول جلسات به بررسی تحریفات شناختی بیماران پرداخته می شد و در نیمه دوم جلسات آموزش مهارت مبتنی بر رفتار درمانی دیالکتیکی صورت می گرفت) قرار گرفتند. اساس درمان طرحواره درمانی بود ولی در مرحله الگو شکنی رفتاری آموزش مهارت بر اساس رفتار درمانی دیالکتیکی صورت می گرفت.

تعریف مسئله:

اختلال شخصیت، یک اختلال شایع و مزمن است که شیوع آن بین 15- 10 درصد جمعیت عمومی تخمین زده می شود. در حدود نیمی از مراجعان به کلینیکهای روانپزشکی مبتلا به انواع اختلالات شخصیت می باشند که به طور مکرر همراه با اختلالات محور 1 می باشد. اختلالات شخصیت می تواند فرد را مستعد اختلالات دیگر روانپزشکی نماید و هم با نتایج درمانی آن ها تداخل کرده و درمان و سیر درمان را با مشکلاتی همراه سازد.

در مورد ویژگی های اختلالات شخصیت نظریات متعددی ارائه شده. که می توان تمامی آنها را در 2 گروه طبقه بندی نمود. برخی معتقدند که افراد دارای اختلالات شخصیت در زمینه فیزیولوژیک، بیولوژیک و ژنتیک با افراد به هنجار و عادی تفاوت دارند. گروهی دیگر معتقدند که افراد دارای اختلالات شخصیت در مقایسه با افراد غیر بیمار، از لحاظ کیفی در ویژگیهای شخصیتی وجوه اشتراک دارند و تفاوت میان افراد به هنجار و ناهنجار تفاوت کمی است. همچنین معتقدند افراد مبتلا به اختلال شخصیت از ساختار شخصیتی انعطاف ناپذیری برخوردار هستند. در این دیدگاه تفاوت میان افراد به هنجار و افراد مبتلا به اختلال شخصیت تفاوتی از لحاظ شدت و مدت علائم می باشد. در عین حال که می توان این دو دیدگاه را مکمل دانست هیچکدام از این دو نفی کننده دیگری نیست.

اختلال شخصیت مرزی یکی از شایع ترین اختلالات شخصیت در میان بیماران بستری و مراجعان به کلینیکهای روانپزشکی است.

این بیماران که در مرز میان "نوروز" و "سایکوز" قرار دارند و مشخصه آنها ناپایداری خلق و خو. حالات عاطفی، خودانگاره و روابط بین فردی است. رفتارهای غیر قابل پیش بینی، مانند خودزنی های مکرر. هم زمان بودن احساس خصومت و وابستگی در میان آن ها دیده می شود.

طبقه بندی اختلالات شخصیت

طبقه بندی های برجسته از اختلالات شخصیت عبارتند از طبقه بندی بین المللی بیماریها ICD از سازمان بهداشت جهانی، DSM از انجمن روانپزشکی آمریکا. طبقه بندی ICD از اختلالات شخصیت، نهمین ویرایش طبقه بندی آماری بین المللی بیماریها (9-ICD) بر اساس کتاب شخصیتهای روان پریش از اشنایدرو توصیف او از ده نوع شخصیت مجزا و نابهنجار از ضد اجتماعی متکی بود. 10- ICD در 1987 منتشر شد و قرابت بیشتری با DSM دارد.

اختلالات شخصیت در 10-ICD

در 10-ICD اختلالات شخصیت به عنوان آشفتگی شدید شخصیت و رفتار توضیح داده می شوند، که از الگوهای فرهنگی معمول انحراف قابل توجهی دارند. خطوط راهنمای تشخیصی 10-ICD عبارتند از آشفتگی طولانی مدت د رچندین حیطه کارکرد، رفتار ناسازگار و فراگیر، شروع در کودکی یا نوجوانی، استمرار تا بزرگسالی، پریشانی شخصیتی قابل توجه و معمولا اما نه همیشه، مشکلات قابل توجه درکار و رفتار اجتماعی، 10-ICD همچنین امکان ایجاد ملاکهای برای توضیح اختلالات در فرهنگهای مختلف را میسر می سازد.

اختلالات شخصیت در DSM IV TR

DSM IV TR اختلال شخصیت را در سه گروه جمع کرده است. گروه اول (A) مشتمل است بر اختلالات شخصیت اسکیزوئید، پارانوئید و اسکیزوتایپی. افراد مبتلا به این اختلالات اغلب غیر عادی و غریب به نظر می رسند. گروه دوم (B) مشتمل است بر اختلالات شخصیت نمایشی، خود شیفته، ضد اجتماعی و مرزی.

افراد مبتلا به این اختلالات غالبا هیجانی، بازیگر و بی ثبات به نظر می رسند. سومین گروه (C) اختلالات شخصیت انواع دوری گزین، وابسته، وسواسی- جبری و منفعل مهاجم را شامل می گردد. افراد مبتلا به این اختلالات اغلب مضطرب و بیمناک به نظر می رسند. بسیاری از مردم صفاتی نشان می دهند که محدود به یک نوع اختلال شخصیت نیست، و اگر کسی دارای ملاک های تشخیصی بیش از یک نوع اختلال شخصیت باشد، تشخیص چند نوع باید ذکر شود.